رابـطــﮧ ها کــﮧ [تَـمـوم] مـیـشــﮧ . . .

بَعد [مُشکل] تازه شُروع میشـﮧ

کـﮧ ثابتـ کُنے آقا [پُستاے] مَـטּ رَبطے بـﮧ تـو نَـداره؛

شُـمـا [تَـمـوم] شُـدے :|

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

لاف میزدم که فراموشت خواهم کرد!

کجایی که ببینی این روزها توبه ی من ازگرگ هاهم مرگ تراست...

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

باز وقت سحر است؛
          روشني با من و تو
                  مانده ايم تا دم صبح
از صدای گل سرخ، قلبهامان زخمی، دیده هامان گریان، چهره ها بی لبخند
لیک، فردا چو رسد
         بزند خنجر نور، بشکافد دل شب
وغم از سینه غمناک به گرمی امید، رخت بربندد و باز

روشنی و من و تو...

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

  اینکه هر روز با فکر تو بخوابم ولی صبح بی تو بیدار شوم برایم دلتنگی می آورد!

من بی تو، تو بی من یعنی لحظه های نفرین شده...

من، آری من دیگر آن من سابق نیستم؛ این فکر عذابم می دهد...

لعنتی

خدا کند که..نه! نفرین نمی‌کنم، نکند       به او ـ که عاشق او بوده‌ام ـ زیان برسد

...................................................................................

چیزهای کوچک:

                                                  خدا کند فقط این عشق از سرم برود
                                                  خدا کند که فقط زود آن زمان برسد

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

به خاطر داشته باشید...


همیشه خیانت در اوج اعتماد رخ میدهد !!

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد

جداکه شدیم هر دو به یک احساس رسیدم

                  تو به فراغت من به فراقت . .

                                                   بدون اینکه “مار” ی در کار باشد..

                       مزه ی “زهرمار” را میچشم وقتی نیستی...

اين مطلب را به اشتراک بگذاريد